Garip hallere sokar yıllar insanı.

Bir fark yaratır mı

1935, Kishamish’te çekilmiş

o fotoğraftaki çocuk benim desem?

Ne olur ki yetmiş yıl önce devrilmiş

akasya ağacına ait yaprağın

çocuğun okuduğu satırlarda dans eden

gölgesi ben olsam

Ne olur ki çocuğun okuduğu kelimeler

ya da zamanında kelimelere döktüğüm kifayetler ben olsam,

rüzgar yaprakları okşarken

titreşen gölge ve gün ışığı olsam.

Leaves

Years do odd things to identity.

What does it mean to say

I am that child in the photograph

at Kishamish in 1935?

Might as well say I am the shadow

of a leaf of the acacia tree

felled seventy years ago

moving on the page the child reads.

Might as well say I am the words she read

or the words I wrote in other years,

flicker of shade and sunlight

as the wind moves through the leaves.

Şair: Ursula K. Le Guin

Çeviren: Hatice Beyza Akkurt

Kaynak: PoetryFoundation